تأثیر دو ماه تمرین هوازی بر سطح پلاسمایی پروتئین وابسته به اگوتی در زنان ناجی غریق

چکیده فارسی سابقه و هدف: پروتئین وابسته به آگوتی(agrp) یک پپتید اشتهاآور قوی است که این پپتید درکنترل وزن انسان نقش بسزایی ایفا می کند و سطح پلاسمایی آن در شرایط گرسنگی و چاقی افزایش می یابد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر 2 ماه تمرین هوازی در آب بر سطح پلاسمایی agrp دختران ناجی غریق بود. مواد و روش ها: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی و جامعه آماری شامل ناجیان غریق استخر آستان قدس رضوی بود که از میان آنها 19 نفر داوطلبانه با توجه به معیارهای تحقیق انتخاب و به دو گروه تجربی وکنترل تقسیم شدند. گروه تجربی شامل 11 نفرو گروه کنترل شامل 8 نفر بودند. آزمودنی ها به مدت دو ماه(هفته ای دو روز) یک برنامه تمرین هوازی در آب را با شدت 65 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب خود انجام دادند. قبل و بعد از تمرینات سطح ناشتایی نمونه های خونی آن ها به میزان10 میلی لیتر از ورید بازویی جمع آوری شد. اندازه گیری پروتئین وابسته به آگوتی(agrp) پلاسمای نمونه ها به روش الایزا و تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 در سطح 05/0 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که دو ماه تمرین هوازی در آب موجب افزایش معنی دارagrp در پلاسمای خون آزمودنی ها شد(05/0>p). تغییرات درصد چربی در گروه تجربی 9/1 درصد کاهش و در گروه کنترل 5/1درصد افزایش داشت. میانگین تغییرات وزن درگروه تجربی 26/ 0درصد(160 گرم) کاهش و در گروه کنترل21/1 درصد(730 گرم) افزایش داشته است. نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام دو ماه تمرین، احتمالاً موجب تعادل منفی انرژی شده و در پاسخ به آن agrp از هیپوتالاموس(و شاید عضله) ترشح می گردد تا دریافت غذا تحریک شده و نیازهای انرژی تأمین شود.